Na czym to polega?

Kocioł kondensacyjny wykorzystuje nie tylko ciepło jawne, jak czynią to kotły konwencjonalne, lecz również ciepło pary wodnej zawartej w spalinach. W standardowych kotłach woda w wymienniku ciepła przejmuje energię od spalin, które schładzane są do określonej temperatury (np. 120° C). Ta część energii nazywana jest w termodynamice „ciepłem jawnym”. Spaliny zawierają również dodatkowe, tzw. „ciepło utajone”, czyli ciepło kondensacji zawarte w parze wodnej powstającej w czasie spalania gazu.

Podczas gdy w kotłach niekondensacyjnych energia kondensacji zawarta w parze wodnej uchodzi niewykorzystana wraz ze spalinami do komina, kotły kondensacyjne są w stanie ją wykorzystać. Jest to związane z budową wymiennika ciepła, którego powierzchnia wymiany ciepła jest znacznie większa od wymienników w „zwykłych” kotłach. Dzięki temu w wymienniku ciepła po przejściu „ciepła jawnego” od spalin ma miejsce dalsze ich schładzanie do temperatury niższej niż temperatura kondensacji pary wodnej. W czasie procesu skraplania pary wodnej uwalniane jest ciepło kondensacji i przekazywane wodzie grzewczej w wymienniku ciepła.

Nasze kotły wykorzystują zjawisko kondensacji pary wodnej. Wpływa to na wysoką efektywność ogrzewania i niskie zużycie gazu. Przyczynia się to również do ochrony środowiska, mniej spalin = czystsze powietrze. W kilku słowach można powiedzieć, że urządzenia gazowe zapewniają ciepło i ciepłą wodę przy niskich kosztach eksploatacyjnych.